تزریق تحویل درمان سلول های اکسوزومی انسانی ذخیره در 2°C - 8°C غیر ایمنی

تزریق اگزوزوم غضروف یک گزینه درمانی مناسب برای انواع مختلف بیماری‌های غضروفی از جمله مفصل زانو، مفصل مچ و مفصل آرنج است. این روش دارای خواص ضد التهابی قابل توجهی است که می‌تواند به طور موثری التهاب ناشی از آسیب‌های کپسول مفصلی، غشای سینوویال، غضروف و سایر ساختارهای مفصلی را تسکین دهد. این روش درمانی می‌تواند برای درمان آرتروز دژنراتیو، آرتروز تروماتیک و سایر آسیب‌های مرتبط با مفاصل استفاده شود.

مزیت اصلی تزریق اگزوزوم غضروف این است که از نیاز به جراحی سنتی که می‌تواند تهاجمی باشد و نیاز به توانبخشی گسترده داشته باشد، جلوگیری می‌کند. در عوض، این یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق اگزوزوم‌ها به مفصل آسیب دیده است. اگزوزوم‌ها وزیکول‌های خارج سلولی کوچکی هستند که حاوی سیگنال‌های مولکولی هستند که بازسازی بافت را تحریک کرده و به بهبودی کمک می‌کنند.

نشان داده شده است که استفاده از تزریق اگزوزوم غضروف هم ایمن و هم موثر است. از آنجایی که اگزوزوم‌ها از سلول‌های خود بیمار مشتق می‌شوند، خطر واکنش‌های آلرژیک یا سایر عوارض کاهش می‌یابد. علاوه بر این، مشخص شده است که اگزوزوم‌ها در تحریک رشد بافت غضروفی جدید موثر هستند و به طور بالقوه به بیماران کمک می‌کنند تا از گزینه‌های درمانی شدیدتر مانند جراحی تعویض مفصل اجتناب کنند.

• فعالیت غنیحاوی مواد مختلفی مانند پروتئین، mRNA و miRNA است که رشد و تکثیر کندروسیت‌ها را تشویق می‌کند. فاکتورهای رشد تولید کندروسیت‌ها را تحریک می‌کنند در حالی که miRNA به تنظیم بیان ژن کمک می‌کند.
• ایمنی‌زایی کماز ترشحات طبیعی بدن مشتق شده است و آن را بسیار سازگار با زیست و با حداقل خطر پاسخ ایمنی یا رد می‌کند.
• هدف‌گیری دقیقحاوی مولکول‌های سطحی خاصی است که کندروسیت‌ها را به دقت شناسایی و به آن‌ها متصل می‌شود و مواد فعال را دقیقاً برای افزایش اثربخشی تحویل می‌دهد.
• تنظیم التهاببا مهار عوامل پیش التهابی و ارتقای عوامل ضد التهابی به کاهش تخریب غضروف کمک می‌کند.
• سنتز ماتریکسکندروسیت‌ها را تحریک می‌کند تا کلاژن و پروتئوگلیکان ترشح کنند، خاصیت ارتجاعی و مقاومت در برابر استرس غضروف را افزایش داده و در عین حال ماتریکس آسیب دیده را ترمیم می‌کند.

آسیب غضروف: اگزوزوم‌های سلول‌های بنیادی حاوی فاکتورهای رشد ضروری هستند که تکثیر و مهاجرت کندروسیت‌ها را تحریک می‌کنند، در حالی که سنتز ماتریکس خارج سلولی را برای بازگرداندن ساختار و عملکرد غضروف القا می‌کنند.

آرتروز: اگزوزوم‌ها محیط خرد التهابی مفصل را با مهار عوامل التهابی، کاهش آسیب کندروسیت‌ها، ارتقای بقا و متابولیسم سلولی تنظیم می‌کنند و در نهایت درد را کاهش داده و حرکت مفصل را بهبود می‌بخشند.